Net zoals al de andere activiteiten ben ik op deze actie gekomen door aan literatuurstudie te doen. Hier had ik informatie over verkregen hoe je reminiscentie kunt aanpakken. 

Ik zorgde ervoor dat het ook steeds een vast verloop had. Ik vertelde hen wat ik van plan was en waarom ik nu juist voor samen koffie drinken gekozen heb in plaats van alleen op de kamer. Ik gaf hen aan dat ik iets nieuws wilde proberen en graag een praatje met hen wilde maken. 

Daarna begon ik met mijn triggers, ik zorgde ervoor dat ik vragen stelde en luisterde. Aanvankelijk werden de ervaringen gedeeld met elkaar. 

Uiteindelijk als het tijd was, ronden we af. Ik zei hen dat ik hen terug naar hun kamer ging brengen, dat ik dankbaar was dat ze samen met mij iets wilde doen. 

Aangezien ik aan interactie wilde werken, had ik gekozen voor reminiscentie in een grotere groep. Omdat ik in een grotere groep werkte, was het belangrijk dat er ook een extra persoon aanwezig was. Deze persoon voor mij was mijn mentor. 

Zoals eerder vermeld, ging ik reminiscentie doen bij koffiezittijd. Reminiscentie tijdens de koffie bood ik als laatste aan, omdat ik de bewoners eerst wilden laten wennen aan het concept samen koffie drinken met andere bewoners. 

Het principe was ook hetzelfde, hen vragen of ze samen koffie wilden drinken of alleen en hen naar de locatie brengen die op voorhand gezelliger was gemaakt. Aangezien ik ook in die periode aan thematisch werken werkte, was het ook al versierd.

Op voorhand was het zeer belangrijk dat ik spreekstof had, opzoekwerk deed in verband onderwerpen en materialen meebracht als trigger. 

Het thema dat ik had aangebracht was trouwen. Mijn triggers hiervoor waren het trouwkleed van mijn oma en oude trouwfoto's, daarnaast had ik ook het papier dat ik met de mensen had gemaakt bij Valentijn meegebracht. Voor mezelf had ik ook een papier gemaakt met allerlei vragen op die mij zouden op weg helpen om gesprekken te starten. 

Het was ook belangrijk dat ik bij deze sessies ook oog had voor elke bewoner, er rekening mee hield dat sommige mensen liever iets niet wilden vertellen en dat ik dus niet aandrong en wanneer ze weg wilden dit ook uiteraard toeliet. 

Reminiscentie met koffiezittijd is een goede combinatie, omdat je dan het spreken en de gezelligheid combineert. Iets wat interactie zeker kan bevorderen. 

Natuurlijk observeerde ik tijdens het reminisceren. Wat waren hun reacties en hadden ze er plezier aan? Achteraf bevroeg ik hen hier ook over. Deze reacties zijn onder andere te lezen bij resultaten. 

Algemene materialen:

- Drank, koekjes, ...

- Triggers voor het onderwerp

- Gesprekstof

- Papieren voor vragen te stellen als geheugensteuntje